unutmak,
tek baþýna mümkün olmadýðýnda
bir ümide sürersin kalbini
baþka aþklar yolunda
ama gözler
kalbin er mektubudur .. görülür
ýþýk görmemiþ hiç bir göz
korkmaz karanlýktan
çünkü karanlýk
sonradan öðrenilmiþ korkudur daha çok
yaktýðýn ýþýkla
senden evvel yaþadýðým karanlýðýn kapýlarýný açtýn
bu yüzdendir geri dönmenin mümkün olmadýðý yollara düþüþüm
her iklimde üþümem bu yüzden
senin Ay sarartan
güzel yüzünden
girdiðim her kalp
kalbime býraktýðýn o isimsiz mektubu
gözlerimden okuyup
görüldü damgasýný vuruyor bakýþýnýn mührüyle
ve ben
her kalbin içinde
öcüleryiyesi yalnýzlýðýmla
bir baþýma kalýp
ýþýðý arýyorum
kalp yordamýyla
unutmak ne mümkün
zamanýn buz kesen anýnda donmuþken
her kalp
sonu gelmez bir karanlýða sürgünken üstelik..