çok haklýydý; durum inanýlýr gibi deðildi, nitekim inanmadý tatlý-cadý küçük sevgili.. kalmadý benimle hastaneye kadar geldi.. güya “zor an”ýmda yanýmda olacakmýþ.. koridorda uzak bir köþede beni bekledi
Okþan haným telaþlýydý, üzgündü, periþandý, piþmanlýklar içinde o aný; defalarca anlattý güya otogarda ikisi beni karþýlayacaklarmýþ aðlayýp “Okan aniden otobüsün önüne atladý” “yavrum þu engelli kadýný kazadan kurtardý”
yaralý engelli yaþlý kadýn oðluma teþekkür etti "teyzecim ben seni geçireyim" dedi, küçük sevgili onlarý geçirmek için ben de peþlerinden tabi, hastane çok kalabalýk; nedense eþim gelmedi orda mýyým, deðil miyim, pek önemli deðildi
baþý siyah eþarplý, vakurdu siyah gözlüklü.. aþýrý makyajlý, kürkler içinde, çantalý süslü þýklýk yarýþýnda; modern manken görünüþlü anne-oðul; güya bana sürpriz yapacaklarmýþ çünkü kimliðime göre o gün; doðum günümdü
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.