GÜN BATIMI

GÜN BATIMI

Gün batarken tüm haþmetiyle
Yandý gurbette, uykusuz yürekler.
Kýzaran denizleri kýskandýrýr sevgin,
Kavuþmak için yosun kokan denizleri, yudumlarken nefesim.
Yaralarým hep sýzlar, uyuyan denizin koynundaki anýlarým...
Uykusuz balýklar gibidir tutkularým.
Dökülen yapraklar kadar hüzünlü gecem,
Ýnsafsýz dalgalarda , kýrýlýp eriyen gönlüm .
Acýlarým, koynundaki mýsralarýnda gezinir,
Akþamýn sisli rüzgarlarý hep aklýma getirir güzelliðini.
Hep hasret kokar, yosunlar gibi erir yüreðimde özlemlerim...
Denizin sessiz ihtirasý baþlar, sen olmayýnca,
Kalbimin derinlerinde...
Yavaþ yavaþ, yýkýlýr umutlarým ve kesilir deniz kabuklarýyla.
Sonsuz uykudan uyanýrcasýna bir ses gelir,
Deniz dalgalarý kovalar düþüncelerimi kýyýlarda .
Söyleþirken þarkýlarda beyaz martýlar.
Sevdiðinin adýný bir kez olsun fýsýldar,
Denizin sessizliðinde, bir kuþ tüyü kadar sakin.
Meltem rüzgarlarýnda yýkanýr gönlüm.
Sonbaharýn gün batýmlarýnda...

Behcet Bük 28.1.2013/Eskiþehir
Sosyal Medyada Paylaşın: