DERSEM YALAN OLMAZ

Bu kentte sabah olmaz.
Geceleri haramiler türer.
Korku iner.
Aydýnlýða merhaba diyebilmek zor.
Zulmün yaþý genç daha.
Dölü dörseði genç.
Yýrtýcý çakallar.
Avladýðý leþini deþiyor.
Kanýný emiyor desem yalan olmaz.

Bu kente güneþ doðmaz.
Ay ýþýðý aðýr gelir.
Ona yanarým.
Yalnýzdýr bu kent baþlý baþýna.
Öksüzdür desem yalan olmaz.
Ýçime bir sýkýntý çöker.
Düþünüyorum dersem yalan olmaz.

Azrail yanýmda gezer bu sokaklarda.
Nasýl hesap verir ecelsiz ölümleri yaradana.
Belki bu defada kurtuldum köþeden ama.
Birdahaki pusu iyimi kurulur bilmem.
Bilirim dersem yalan olur.
Ayaktayým ,
Yürüyorum,
Uçmalýyým hatta,
Ondakika gecikmiþim randevuma.
Yetiþdim dersem yalan olur.

Her barda tozlu tabureler.
Bir kaç eski tüfek.
Üstünde yazýyor tarihi eserlere dokunmak yasak.
Yasaklý neyi kalmýþki.
On dokuz haberlerini veriyor televizyon.
Yorulduðumu anlýyorum.
Bürokratlar çok yýldýzlý otellerde.
Sokak çocuklarýný tartýþýyorlar.
Ne mutluki.
Çocuklarýn onlarýn yalanlarýný dinleyecek ,
Televizyonlarý yok.
Var dersem yalan olur....

1.5.2008
SOKAK ÞAÝRÝ

Sosyal Medyada Paylaşın: