ÜLKEMİ SEVDİĞİM KADAR SENİDE SEVDİM
Bazen kar yaðar avuçlarýma bazen yaðmur
Herkesin fazlasýyým nede olsa
Ülkemi sevdiðim kadar senide sevdim
Bir yarayý kanatýrcasýna açýlýp durdun
Bütün yapraklarda yolcu telaþý vardý
Adýný bilmediðim bir çiçektin
Bir kayanýn sessizliðinde pat diye açtýn
Çocuklar açlýðý unutacak kadar açtý
Su zehir tadýnda ekmek çalmak utançtý
Ve sen gecenin dudaklarý arasýndasýn
Göz kapaklarýn yarýya kadar açýk
Saçlarýn omuzlarýnda ve karanlýktasýn
Beni öldüren zehiri yaralarýma sürdün
Nede olsa ben hep ölüme hazýrdým
Annemin göðsüme diktiði kader kadar anlamsýzým
Rengime ve sesime göre kefen bulmalýyým
Hatýrlanmak artýk canýmý incitiyor
Arkadaþlarým su istiyor gözlerimin denizinden
Biliyorum ölüm sýcaktýr ruh çevik
Haklý savaþlardan çýktým ruhum canlý
Bak geldim karþýlaþan iki nehir gibiyiz
Ayný yüzle sürüklenip giden
Çocuk yüzlü bir ülkeden geliyorum
Bir býçak kadar sessiz düþünceliyim
Bir dað ikiye ayrýlmýþ gibi yaralý
Kabuklarýmýn altýndan tenime gir
Ülkemi sevdiðim kadar senide sevdim
ÝREM AYDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.