Yollar yanlızca içimden açılır gökyüzüne
Hiç Rus ruleti oynamadým
Hiç aþýk olmadým.
Hiç sevmedim kuytu
Köþelerde.
Vaktiyle bir toprak parçasý idim
Doðubayazýtta.
Ta ki gökyüzünde kopup gelen,
Bir göktaþý sol göðsümü,
Delip geçene dek.
Meteor çukuru oldum
Modern gezginlerin, baldýrý çýplak,
Turistlerin uðrak yeriyim.
Tepeden bakýp gülümserler bana.
Küçük çocuklar,küçük taþlar fýrlatýrlar,
Iþýldayan derin yaralarýma.
Denizi bekleyen bir kucaðým yok.
Bir bulut,þimþeðin bir gülümseyiþi,
Gök gürültüsünün bir aðlayýþý……..
Yoktur! Durgun,yanmýþ,üzgün,
Korkunç düþsel sevdalarým.
Dudaklarýmý görsen hep yara kabarcýðýdýr.
Çoðu kez ölümün sevimli elleriyle,
Yýkanýr yüzüm.
Apansýz çepeçevre kuþatan ölümüm ben,
Bitti.
Yeryüzü bitti.
Yollar, yanlýzca içimden açýlýr,
Gökyüzüne…
Tekin Bayram
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.