Tarla sürdüm bider’leri ekdirdim. Öküzünen gavak tomruk çektirdim. Buat tutup çoluk çocuk çimdirdim. Köyde budur havadisler niyedek.
Yuka ekmek, küncü kömbe bazlama. Icýk çýra, ýcýk odun gazlama. Çemen çemen et kuruttum tuzlama. Tahranayý sapa serdik niyedek.
Biri, beþi mektep lerde okudum. Ýreçberlik alýn teri tokudum. Tarlamýzda avarlýðý korudum. Çalkamacý selef içtik niyedek.
Yarenlikden halakada oynadým. Ýlançiyenen dudmaç içtim doymadým. Hol pinnikde, cýlk yumurta soymadým. Gurk yatýrdým cücük çýktý niyedek.
Cip gökcekdi, düþ gördüðüm dün gece. Ataþ yaktým duman tütmüyor pece. Iþmar ettmiþ, zahar bu neki nece. Acar gelin anlamazki niyedek.
Yarýk gaya bir yel eser öteden. Ilýk ýlýk bir ter sökdü depeden. Çömelmiþde su içiyor helkeden. Annacýmda, yamacýmda niyedek.
Duðün, niþan, he okuntu gönderdim. Yatak döþþek güne attým dönderdim. Yalan dünya yokmu benim menendim. Fatih heral deri doðmuþ niyedek. Fatih Özkan 05.06.2017 NÝYEDEK Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatih Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.