ZAMANSIZ VEDA
Kara haber geldi kýrýldý belim,
Dizlerim biçare tutmuyor elim,
Sözler firar etti suskundur dilim,
Divaneyim akýl sorulmaz oðul.
Bu rüya hiç hayra yorulmaz oðul.
Bilemedim neden Hakk’a yürüdün?
Yakýp eþi dostu gama bürüdün,
Gonca gülü peþin sýra sürüdün,
Seven sevdiðine darýlmaz oðul.
Sana bu yollardan varýlmaz oðul.
Nisanda baharý kýþa döndürdün,
Sel aktý gözümden yaþa döndürdün,
Bizi bir mezarda taþa döndürdün,
Ýnsan bu acýyla karýlmaz oðul.
Evlat diye toprak sarýlmaz oðul.
Tevekkül ederiz yüce Allah’a,
Girmek istemeyiz elbet günaha,
Lakin bu gidiþin çok erken daha,
Gök ekin zamansýz derilmez oðul.
Bekleyen, çarmýha gerilmez oðul.
O sabah son bulmuþ aldýðýn nefes,
Yarým kaldý hayal kursakta heves,
Sen yoksun evimiz sanki bir kafes,
Eski düzen tekrar kurulmaz oðul.
Artýk bu yerlerde durulmaz oðul.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.