Bir ikindi bunaltýsýnda kýrýlgan cümlemin rahmine düþen Su deðil toprak deðil ateþ Bir çamur deryasýnda üþüyen ellerimdir Kirli deðildi alnýmýn akýna düþen Bir deðil bin can sýkýntýsýydý Söylesem ne olacak sanki Taþ mý doðuracak toprak ateþ mi Bir yaným düþ deryasý ya Karnýmý yumruklayan hangi masal sanki..
Ölmüþ ruhlarý insanlarýn yüzleri buzul çaðý Kim anmýþ kim kusmuþ Bir bakýþ ardý sokak aydýnlýðýna...
Sonrasý yok bu iþin Sonrasý salma atlar zamaný Bir hýçkýrýk anýsýna Koþar ayak dörtnala sürgün Yekpare Ciðerpare Tek tek dökülen yapraklardan...
Bit yeniði var bunda kanýnca aklýmýn Kanmasý peki neden kalbimin Çocuk gibi aptal gibi Sererek saf sudan bahtýmý Önüne açtýðým iki yüzlü Elimden aldý önümü ardýmý Peki neden yine de yumruklar Karnýmý Açmazsam Dökülmeyecek mi torbamdan misketlerim Cikletlerim çayýr çimen gezmiþliklerim Hep bahar diye Topraðýn yüzüne diktiðim gözlerim Sahi sormak gerek Yalýn ayak koþanlar Kaç cümle çeker içinden Kaçý kalbinden kaçý karnýndan Islýk çala çala Nefes alýþlarým Kýsýk Cansýz Ýsteksiz Bu ilkbahar akþamýnda Zihnim yine bulanýk Ýçim ruhum dünyam Ýkindiden kalma darmadaðýnýk 15.03.2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Muhacir33 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.