Adýna ’umut’ diyorlar, Ben ’kahpe’ diyorum; ’Süslü bir sahne’ diyorum, Dolunayýn kenarýný kemiren yýldýzlar, Karanlýk, boþluk vesaire; Bugün biraz daha yakýn, Gece, bugün biraz daha tekin, Göz kýrpan bir süzgece dönüþtü, Kafamýn üstündeki dünya, Adýna ’umut’ diyorlar, Ben ’ihtimal’ diyorum, ’Hazýmsýzlýk’ ’ishal’ diyorum, Gün, her geçiþinde daha da bitkin, Güneþ üzerime düþmeye yatkýn, Damarlarýmda kan yok, Damarlarým; nefret, öfke ve kin! Adýna ’umut’ diyorlar, Ben ise ’telkin’ Sosyal Medyada Paylaşın:
Sefa Yıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.