harfler
her sözcüðün tuðlasý bu ara
ve her tuðla
bir cümlenin satýrýnda diziliyor ellerimde
sonra
þiirden bir ev yapýp
yýkýyorum yine
çünkü anlam diye örttüðüm çatý..vita yað tenekesinden hallice
gece kondular gibi geliyor gözlerime
içimin harcýna
senden kalanlarý katýp
karýyorum bi güzel
lakin
mayasý tutmayan ekþi bir yoðurt gibi
kývama bir türlü gelemeyen harca dönüþüyor
tabi kýyamýyorum
üst üste
üstesinden gelemediðim cümleleri
esaslý bir anlamýn etrafýnda toplayýp
anlatayým diyorum..olmuyor
yazdýðým her yazý
yazý bir türlü getiremeyen kýþa dönüyor parmaklarýmda
ve þairinden nefret eden bir kalemin
kelamýna küslüðü gizleniyor satýr arasýnda
anla iþte
seni yaþamak ile
banda sarýp izlemek arasýnda
bir ömür var
ve ben zamaný yay gibi gererken
kýrýyorum kendimi
bakma sen
bu kýrýk
bu dökük
bu ne idüðü belirsiz sözlerime
kaðýt kaleme
kalem bana
ben
hepsine küs..