SEN GÜNEŞ BEN AY

Tahterevalli gibiydik ikimiz
Birimiz varken diðerimiz hep yok tu
Unutuyorduk bazen
Ýçimizdeki çocuða elma þekeri almayý
Yada uzanýp baþýný okþamayý
Dedim ya sen gündüz güneþ
Ben gece ay buluþamýyorduk
Hep hasretti ellerimiz ellerimize

Gözlerimizde aþkýn þavký çýðlýk çýðlýða
Oysa maviydi umutlarýmýz yarýnlara
Atlý karýncalar düþlüyorduk
Yürek lunaparklarýmýzda
Hep hasrettik dudaklarýmýzdan dökülecek sevgi sözlerine
Oysa biz aþký bel altý sananlara inat
Gözlerimizle seviþiyorduk
Demliyorduk kirpiklerimizi gözbebeklerimizde
Biz aþký dokunmadan sadece hissederek ve bilerek yaþýyorduk

Patlayan bombalara inat
Parçalanmýþ bedenlerimizde
Attýrýyorduk o minicik kalplerimizi yan yana
Oysa biz hiçbir filimin karesinde olamadýk
Hep bir önce geliyordun bana
Ve bir sonra gidiyordun
Nefes bile aldýrmýyordu içimizdeki sevda

Ben noktalarýmla yaþýyor sen ise virgüller koyuyordun
Yaþanacak güzel günlere
Ben en ufacýk sorunda gitmeyi sen ise mücadeleyi seçiyordun
Dedim ya biz hiç biz olamadýk
Ya saati yanlýþ kurduk yada hayat bizi yanlýþ kurdu
Anlayamadýk masumdu ellerimiz
Masumdu yüreklerimiz
Oysa haykýrýyorlardý bize suçlusunuz diye
Neydi günahýmýz neydi suçumuz
Biz lunaparkta oynayan masum çocuklar deðil miydik
Evet suçluyduk

Sevginin
aþkýn
mutluluðun
umutlarýn
can çekiþtiði þu hayatta
tek suçlu ikimiz dik
suçumuz mu
SEVMEK

Þ@iRiÇeM



Sosyal Medyada Paylaşın: