Masum bir çocuk yüzüydüm Hayatýn boþ ve izbe kaldýrým taþlarýnda Kýrýk umutlarýmý yapýþtýrma çabalamasýydý Kaçamak bel altý vuruþlarým Saçlarýma taktýðým papatyalar bir bir solarken Mutluluk adýna aldýðým nefeslerin derin iç çekiþleriydi Hayata dair hayallerim
Oysa çocuk gülüþlerim kýrýk Yarýnlarým ise örseletilmiþti Üþüyordu minik ellerim Ve yorgundu ayaklarým Hayallerim yaþatýyordu beni Yarýnlara uçurttuðum Uçurmalarýn kuyruklarýna takmýþtým mutluluðu Mavi bulutlara pembe resimler çiziyordum Bam tellerimden kýran acýlarýn inadýna
Masum temiz ama yaralýydý avuç içlerim Çocuk gülüþlerim çalýnmýþtý Baþýmý koyduðum banklar bana davacý Büyümek mutlu olmak tý tek amacým Büyüdüm mutlumu yum hayýr Meðer çocuk kalmakmýþ tek mutluluk Ve pek bir tatlýymýþ ELMA ÞEKERÝ
Þ@iRiÇeM
Sosyal Medyada Paylaşın:
KeLeBeK EtKiSii Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.