gülüþerek uçuþan martýlar yaklaþan iftar vaktini selamlýyor benden önce þükrediyorlar verilen nimetlere, bereketlere saðlýk ve afiyete
kafamdaki kuru gürültünün yerini alsaydý martýlarýn cümbüþü onlardan þükretmeyi öðrenir nefsimden uzaklaþýp onu terbiye etmeye yaklaþabilirdim
lâle müldür’ün kuðu olmak isteyiþi nihayetinde olamadýðýný fark ediþi gibi insan olarak þükretmek düþüyor nefsime ondan uzak kalarak onu terbiye edemem o zaten bensiz edemez
martýlar cümbüþü kesti þimdi vakit önce iftar vakti sonra insan olma vakti
Sosyal Medyada Paylaşın:
isteoylebirsey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.