o hala banyoda.. bilmediðim neþeli þarkýlar söylüyor oysa baþtan beri bildiðim, ne sigara ne ter kokuyor gülümseyen gözleri, canlý bakýþlarý, o kocaman elleri zavallý ben hep ikilemlerdeyim.. o ne istediðini biliyor
beyaz bir havluya sarýnmýþ.. saçlarýný da sarmýþ neler neler, aklýna geleni çantasýna sýðdýrmýþ.. “bak þampuan, parfüm, her þeyimle güllüyüm” dedi bana da gülyaðý almýþ, bir de yüzük, adýný yazdýrmýþ..
ben beðenemedim, hiçbir þeyi, ona layýk bulmadým aklýma hiç bir þey gelmedi, müþkülden kurtulamadým bir de birilerine dert anlatmak vardý asýl canýmý sýkan ben sadece hülyalar kurdum, dünyadan çok uzaktým..
“nasýlým” dedi.. eteklerini uçurarak, etrafýnda döndü.. sere-serpe yataða uzanýverdi.. dizleri bile göründü ilk defa bir kadýn görüyordum, gram fazlalýlýðý yok bu güne kadar kadýnsýz geçirmiþim, güzel ömrümü
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.