Gökyüzün bile olurdum!..
Duyulurken uzaktan, aþkýmýn dinmez çanlarý,
Sensiz geçiriyorum böyle, anlamsýz bu anlarý,
Nerelerde tüketirsin, bensiz geçen zamanlarý,
Ýsteseydin, ye terki, gökyüzün bile olurdum…
Beyaz halý gibi döþenmiþ, sana ak saçlarýmla,
Yolun da aðaran, siyahý olmayan kaçlarýmla,
Ýçten içe aðlayan, görünmez göz yaþlarýmla,
Ýsteseydin, ye terki, gökyüzün bile olurdum…
Dünden eser yok, kýraðý düþmüþ her halimle,
Gamzelerin yorduðu - tükettiði bu mecalimle,
Gönlüme kazýdýðýn, o ceylan gözlü cemalinle,
Ýsteseydin, ye terki, gökyüzün bile olurdum…
Anlamakla, katlanmak arasýnda tükendiðimle,
Gamzelere - dudaklara kapýlmýþ bu benliðimle,
Ýçimde kaybolmayan, daim var olan senliðimle,
Ýsteseydin, ye terki, gökyüzün bile olurdum…
Dicle diyen, gönlümün, aldýðý her nefesiyle,
Tutkunun kucakladýðý, bu aþkýn gür sesiyle,
Ýçimi dolduran, gamzelerin ritmi, neþesiyle,
Ýsteseydin, ye terki, gökyüzün bile olurdum…
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.