Seninle Olmak İstiyorum!...
Sahil kasabasý insanlarý,
Akþamýn olmasýný bekler,
Kasaba;
Önce bir serinliðe mahkum olur,
Sonra dinginlik…
En önemlisi;
Gün batýþýný gözlemek…
Kapalý seyreder,
Çok dikkatli þekil de,
Dinlersen güneþi, tepelere çarptýðýný duyabilirsin…
Aþkýn sesi gibi kulaðýna fýsýldar sanki:
"Sen benimsin"
Ve her akþam sessizce ona dersin ki:
“Bu akþam da yüzünü çok özledim.”
Iþýðý kapýdan içeri girerse, havayý deðiþtirir,
Yaslanýrsýn,
Pencereden bakýyorsan…
Senin pencerendir, senin köþen,
Sanki senin kadýnýn…
Ona;
Sevgiliye mektuplar gibi,
Yazasýn gelir…
Bir aþk, bir tutku olur,
Gün batýþýný izlemek…
Sonra;
Her güne eklersin!...
Seni her günüme eklediðim gibi!..
Evcil olanlarda en çok köpeði severim,
Sadýk bir dost…
Yalnýz býrakýlmayý hiç sevmezler; çünkü,
Genleri öyle, duyduðum:
“Sevilen köpek, dövülen köpekten daha sadýktýr”
Doðru;
Sevilmezse bunalýma girer…
Bunu göstermek için,
Terliklere-pabuçlara,
Evin en güzel yerine eder,
Edeceðini,
Daðýtýp, batýrýp,
Bize bir þey göstermek
Ýsterler…
Asýl anlatmak istediði ise þudur;
Týpký çabalarým;
“Seninle olmak istiyorum”
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
© Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Þiirlerin izin alýnmadan kopyalanmasý ve kullanýlmasý 5846 sayýlý Fikir ve Sanat Eserleri Yasasýna göre suçtur.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.