HAYAT BU . . .

Hayat neymiþ meðerse,çekilmiyor çilesi.
Herkesin oyunu var,herkesin bir hilesi.
Kimisi zengin yaþar,kiminin boþ filesi.
Kader’midir bu nedir,zordur bunu bilmesi.



Dosdoðru gitmek varken,kimi sapmýþ eðriye.
Bir kaç sayacak kadar,dürüst kalmýþ geriye.
Kimi Karun’ca yaþar,akarý sor bilene !
Garipler elde kupa,inemezler dereye !



Kimine küsmüþ kader,hiç gülmemiþ yüzüne.
Hep düþmüþ varamamýþ,yokuþlarýn düzüne !
Dikensiz gül koklarken,diken batmýþ gözüne !
Hiç sapmamýþ yanlýþa,sadýk kalmýþ özüne.



Herkes bir yolu tutmuþ,herkesler keser ahkam !
Sanýrsýn ki elinde,onlarca dolu imkan.
Çarþý pazar bedesten,onundur bütün dükkan !
Görürsün ki çok olur,boþ atýp dolu tutan.



Bu bir devr-i alemdir,çarký döner ileri.
Kaybolursun içinde,tanýmazsan kendini.
Sen farkýnda olsan da,bilmesen de nedeni,
Alýr seni içine,yaþamýn deðirmeni.



Öðütür bu deðirmen,öðüttüðü hep insan,
Ne ezel’dir ne ebet,biçilmez ona zaman.
Hayat derler adýna,iki kapýlý bir han.
Birinden çýkar ölüm,birinden girer yaþam.



Tuðal KÖSEMEN
30.Mayýs.2017
Sosyal Medyada Paylaşın: