SİTEM!...

Kalmadý kurudu gözümde yaþlar;
Bulutlar aðladý benim yerime!...
Deðiþmez tavrýnla, sitemin baþlar.
Bin elem doldurdun dertli serime.

Gönlünde kalmamýþ sevginin yeri,
Vicdanýn kurumuþ bir dala dönmüþ!
Kesilmiþ ýþýðý gözlerin feri;
Benim için yanan volkanýn sönmüþ...

Edemem hýyanet gönlümde aþkýn,
Geçse de seneler içimde kanar;
Bir alev misali rüzgarda þaþkýn!...
Orada sönse de; ruhumda yanar....

Süleyman ÜSTÜN (1955 Kilyos/ Ýstanbul )
Sosyal Medyada Paylaşın: