DÜŞLERİME EL SÜRME
Önüme koy en aðýr en olmadýk þartýný
Uyarým yeter ki sen düþlerime el sürme
Ressamýn fýrçasýndan çalýp gönül kartýný
Boyarým yeter ki sen düþlerime el sürme
Sevginin kolu uzun açýk tutsan rah-ýný
Sevabý senin olsun bana býrak ahýný
Kýrk haramiler gibi peri padiþahýný
Soyarým yeter ki sen düþlerime el sürme
Yalancý ilkbaharýn sahte yüzüne kanýp
Gözlerindeki gölü arzýn merkezi sanýp
Titreyen ellerimle hüznümü suya banýp
Doyarým yeter ki sen düþlerime el sürme
Aþkýmý çerez diye ilave et mezeye
Ne biçtiysem dar kalýr uyduramam dizeye
Gecikmiþ mektubunu gönlümdeki müzeye
Koyarým yeter ki sen düþlerime el sürme
Ferman yaz demiyorum yol verme ulaðýna
Bil ki iznin olmadan dil vurmam yalaðýna
Yarý buçuk fýsýlda gecenin kulaðýna
Duyarým yeter ki sen düþlerime el sürme
Haberin yoktur belki içimi yakan hardan
Bir avuç olsun yeter Toroslardaki kardan
Elimde bir tel saçýn gözlerinde ki yar-dan
Kayarým yeter ki sen düþlerime el sürme
Nafile belki ama vazgeçmedim duamdan
Ne çýkar dökülürse birkaç tuðla sývamdan
Bir kuþ yavrusu gibi ürkek adým yuvamdan
Cayarým yeter ki sen düþlerime el sürme
Bir kere gelmen yetti benim köhne hanýma
Azraile ne gerek göndermeyin yanýma
Kýrmýzý mýsralarý incelterek canýma
Kýyarým yeter ki sen düþlerime el sürme
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.