Şair ölüme güler

Sonuç; bir zar atýmý ömür tüketir
Ansýzýn, kurþun sol þakaðýna sýkýlýr
Perondan ýþýklar yükselir
Bilet elinde
Nereye yolculuk arkadaþ
Kim bilir.
Çok sokak ortasýnda cenaze aðýrladý bu yüzler
Çok güldü; öküzün arka ayaðýnda izler
Hayat merdiveninden düþmemiþ sözler
Kimi, nasýl… Niçin incitir.
Ne þairin izi kaldý nede rýhtýmda gemilerin
Ýnceldiði yerden kopan halat, demirlerin
O en çok derinden çýkarýlmayan incilerin
Yüzünde gülümseme,
Ölümle dirilir.
Oh benim kayýp ülkemin çobaný of…
Nerde sürülerin nerde tasman
Güzel, çan’lý berhudar yosman
Bakmýþsýn içi boþaltýlmýþ kof
Ve altýnda oturup da yaslandýðýn asman
Þimdi sana hayatýn kýrýk maþrapasýndan þarap veren el
Yüzüne toprak serper
Kokusu sinmeden
Yaðmur dinmeden.
Ve baþýn daðlar kadar yüksek
Nedir demeye kalmaz, ayak dibinde tümsek
Kahkahanýn ardýndan, yaðmurunu unutan buluta gülsek
Kýrýlmýþtýr kol bacak
Gövdeyi kesmeye yarar keskin nacak.
Ne çýkar…
Þair ölüme güler
Ölüm ise þairi öylesine çok sever
Kim bilir.. kimine göre ölüm
Tutkunun memesi
Son yazýlan þiir.

Sosyal Medyada Paylaşın: