Ne zaman uzanacak olsan bir yýldýza ýþýðýný söndürüp karanlýða karýþtý haksýz acýlar dizildi hep önüme hayata direnip basýp geçmek istediysem de sarýp ayaklarýma düþürdü yere Çünkü hayat ellerini boðazýma dolamayý baþarmýþtý
Defalarca yazmak istedin hayatýn bende ki karanlýk sayfalarýný kalemin kýrýlýr o dokunulmamýþ cümleleri satýrlarý yazarken hayat beni hep zamanýn dýþýnda tuttu yalnýzlýðýn ortasýnda hüznümle kaldým
Ey hayat bu günlerde yine doladýn ellerini boðazýma terk ettim gecenin çalkantýsýný artýk aðýr geldim kendime öfkelendim dizildi ölü harflerim yine denk düþtü yan yana çok deðil bir avuç mutluluk diledim pervasýzca param parça bir zaman diliminde þimdi yüreðim..
Bu kadar kolay mýydý harcanýþým savurup parçalanýþým Þimdi susma zamanlarým kelimeleri bitirmeliyim kýrýldým! o kadar kýrýldým ki tükendi tüm gülmelerim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
L A L E Z A R Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.