Ufka gerip yalnýzlýklarýný,
Baþýný duvarlara vurarak,
Alnýn çatlayýncaya kadar,
Hüngür hüngür aðla...
Ve kurþuna dizilmek için,
Bizi uðraþtýrma,
Ellerini arkandan sen baðla.
Ýnsanlara bu kadar kötülük yapan,
Sen hain, vahþi, nemrut emperyalizm...
Seni tarihin çöplüðüne,
Gömmeye gelecekler.
Bütün mazlum milletler,
Bizim ilen beraber.
Mert, yiðit ve vatanseverler.
Gözlerinde yaþ izi olsada;
Gözyaþlarýnda yalan senin.
Senin altýnda sömürülen,
Senin altýnda yýpranan,
Bir zamanlar bendim,
Þimdiler de din kardeþlerim.
Bir gün hiç gelmemek üzere,
Gideceksin belkide dünyamýzdan,
Karabasanlar olup girdin rüyamýza,
Çýkacaksýn bir gün rüyamýzdan.
Hey!
Sana sesleniyorum;
Hain, vahþi, nemrut emperyalizm.
Bedduasýný almadýðýn,
Kanýna girmediðin insan kaldý mý?
Senin hamiliðini yapan,
Seni çok seven devletlerden,
Bak bakalým üç beþ sene sonra kalacak mý,
Ya da kaldý mý?
Çýk git artýk hayatýmýzdan,
Çýkta;
Dünya adam gibi adam dolsun,
Ýnsan gibi insan görsün...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.