sarhoþtu kadehler
dönünce baþým.
sendeledimse de vazgeçemedim,
tiryakisi olduðum bahar kokuna
ve beni benimle býrakan
hasretine.
aðladý gözlerim
kör karanlýk zindanlarda
kendini yok edercesine.
kirli elleriyle giderken
ardýnda kala kaldýk
biriken zamanýn
havasýz rutubetli geçitlerinde.
sustuk
bir an sükunete boðulduk
yoksayýlmanýn öfkesiyle
çaresizdik giderken
ikinci ölüme...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.