...MÜPTELA....

Yalnýz gecelerde çýk gel sesime,
Gönlümün tahtýna kurul sevgili.
Ya bir rüzgar gibi sokul göðsüme,
Ya beni yak usul usul sevgili.

Bu can her haline ayrý müptela,
Bilmez yokluðundan baþka bir bela.
Býraktýðýn yerde büyüyor hâlâ,
Bakýþýnda bir istanbul sevgili.

Gönlümde bir gonca boynunu eðse,
Bin tebessüm açar bir elin deðse.
Aklýma düþtün mü gel elindeyse;
Beni bende ara da bul sevgili.

Neþemde sen varsýn, melalimde sen,
Yüzüme yerleþen her halimde sen.
Gözümün içine hayalimde sen,
Dilerim mey gibi hep dol sevgili.

Ýbrahim Vedat Çarpar


Sosyal Medyada Paylaşın: