Ağaç Destanı

Yýllarca bekledim merhamet eli,
Vuslata erince topraða döndüm.
Gagasýnda bir kuþ güldürdü beni,
Kabuðu kýrarak yapraða döndüm.

Bulut saðýlarak can verdi bana,
Yavaþça su içtim hem kana kana,
Her varlýk þüphesiz çeker aslýna,
Ýnceden kök salýp saçaða döndüm.

Kokusuna can katarak eðildim,
Boþ kalýnca hicabýmdan daðýldým,
Sallanarak bebeklerle sevildim,
Körpe yavrulara beþiðe döndüm.

Uzun dallarýmý kesip yonttular,
Vakit geldi gýrtlaðýmdan tuttular,
Aðýrlýkla yaylandýrýp attýlar,
Kazma, kürek, yaba týrmýða döndüm.

Dilimleyip doðradýlar, kestiler,
Çivileyip her yanýmdan astýlar,
Yere serip can özüme bastýlar,
Þekil deðiþtirip kýymýða döndüm.

Derinlere yapýþkanlar akýþtý,
Zerrelerim ýslanarak sýkýþtý,
Parçalarým preslenip yapýþtý.
Dolaba, masaya gökçeðe döndüm.

Maharetle enli ince dildiler,
Yanlarýma koca deri gerdiler,
Zevklenerek acýmasýz vurdular,
Ortada dolaþan köçeðe döndüm.

Matkap alýp ta gövdemi yardýlar,
Nazikçe okþayýp iple sardýlar,
Özlerime türlü desen verdiler,
Müminde mihraba maþuka döndüm.

Tekne oldum hamur kardý gelinler,
Çok ayaðý okþuyordu nalýnlar,
Yüz sürmeye koþtu çoðu alýnlar,
Bazen unutulup balçýða döndüm.

Özenle seçerek göðsüm oydular,
En üstüne bir kafesi koydular,
Tel baðlayýp akustiði duydular,
Ahenge bürünüp aþýða döndüm.

Ayýrdýlar eklediler yan yana,
Sürükleyip býraktýlar meydana,
Kapý açtým milyonlarca insana,
Ayaklar altýnda eþiðe döndüm.

Uç kýsmýmdan ýsýtarak büktüler,
Üzerime hüzün ile çöktüler,
Can havliyle dualarý döktüler,
Yaþlý bedenlerde ýþýða döndüm.

Bir baltanýn darbesiyle sarsýldým,
Ýnsanlarýn hýrslarýyla eksildim,
Susuz mevsimlerde soldum, kasýldým,
Yönümü sobaya, ocaða döndüm.

Cinslerimi her tarafa dizdiler,
Yamacýmdan endamýmý süzdüler,
Keyif için yüzyýllarý bozdular,
Kibrit aleviyle ateþe döndüm.

Sosyal Medyada Paylaşın: