Gökte çiçek açma vakti,
Saat buðday sararmasý,
Kimse inandýramaz beni yaþadýðýma,
Daðýlgan yüreðimi, bir nehir kenarýna;
Ev yapmýþlar.
Duam bir koþmaca!
Hüznüm, bir ev sahibi!
Gelirken korna çalmýyor hüzün,
Vakitsizlik akranýmdýr benim,
Bir fýsýltý gibi baþladý yaþamak kulaðýmda,
Sonra çýðlýklar yer buldu,
Sonrasý, solgun tütün kokusu!
Ve kekre bir tufan vurur beynimdeki sakraca,
Artýk ölmem, cezalandýrmaktýr dünyayý,
Kan tutmasa çoktan ölmüþtüm,
Ve yaðmur da bir gün diner.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.