Aslýnda olmayan cümleler kuruyoruz sabaha karþý ölüyoruz yalnýzlýðýmýza ve akþam oluyor sonra çok sonra öðreniyoruz yaþadýðýmýzý
ben kendimden nefret ediyorum belki kimse bilmiyor ne düþündüðümü iyi mi kötü mü / vurulunca anlýyoruz baharý yaþlý bir çiçek rengindeyim bu akþam sorular geliyor aklýma cevabý daha önceden verilmiþ
sus kere bir delilik dolanýyor aðrýyan gözyaþlarýma yine de güzel aslýnda hissetmek olmayaný
biliyorum türlü türlü düþünceler baþka bir boyutun baþka gölgesi falanlar filanlar
hep yalnýzlýktan bunlar kalabalýk içinde yalnýzlýktan hissedenler bilirler beni kendini ateþe atanlar
-- ve sonrasýnda seviþirler gönlü dünyaya küsmüþ renklerle ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
bymuzo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.