22/5/2017
22/5/2017
Acizim; þükürden, hamd’den. Ya rabbi,
Senden baþka kimse; bilemez kâlbi.
Niyetim rýzaný kazanmak daim,
Ne olur, doðru’dan söyelesin dil’im.
Sevgine lâyýk’lar; dürüst olanlar,
Temiz kâlple seni, sevenler anlar.
Yalansýz, riyasýz, yaþam diyorsun,
Ne olur bizlere; bunlarý da sun.
Hiç ölmicek gibi, herkes dünyada,
Yapýþtýk bir çýkar peþine; ya da,
Þan, þöhret, beyeni; bizi avlýyor,
Þeytanlar çok mutlu; melek aðlýyor.
Hacý Ýlhan Çaðlý; bu acizlerden,
Af için ümidi, kesme bizlerden.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
21/5/2017
Gönlüme sevinçtir bir duysam sesin,
Peri mi? Melek mi? Bilmem ki nesin.
Mutlu olmak için birkaç kelime,
Dudaðýndan çýksa; sen bak halime.
Uyuyup kalýyor nefis rüzgârý,
Verdiðin huzur da; ruhumun kâr’ý.
Seni tarif edip, þekillendirir,
Yüzünü düþünsem; yüreðim erir.
Sevgiden bu denli; aþk’a dönnüþün,
Rahmet bulutudur; eþsiz gülüþün.
Varlýðýn ruhumun, gül bahçeleri,
Hem cennet kapýsý, hem de; haberi.
Hacý Ýlhan Çaðlý; o boynu bükük,
Uzaktan seyreder; þartlarý güdük.
Sevgi zýndanýnda; mahsun bekliyor,
Ümit zincirini; kopsa ekliyor.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
20/5/2017
Gül kokladým gene bugün,
Döndü baþým avareyim,
Ayda yýlda bana öðün,
Caným dese; can vereyim.
Sundu Rabbim pýrlantayý,
Cennet yaptý; günü, ay’ý,
Ben unuttum masivayý,
Fitne yaktý; ta ciðerim.
Biri haset etti bizi,
Oynuyorken; koptu, dizi,
Nifak yakar hepimizi,
Kan aðlýyor bu yüreðim.
Diyemedim; sen bilirsin,
Nolur aþkýn bana sinsin
Belki döner de gelirsin,
Gerçeði bulman ereðim.
Hasta oldum, aþk hastasý,
Hacý iLHAN ÇAÐLI; yas’ý
Kiminin boþ kafatasý,
Elif dedim ne bileyim.
H.Ý.Ç.(Hacý Ýlhan Çaðlý)
19/5/2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.