Filistin,
Orta Doðu’nun kanayan yarasý
Osmanlý’dan sonra hiç gülmedi yüzün
oysa yüreklerimizin arasý
yakýn, hem de çok yakýn
ezilmiþliðin
yok edilmiþliðin daniskasý
ne zaman bitecek
topraklarýnda ki acý göz yaþý ve hüzün...
Gazze Açýk Hava Hapishanesinden sesleniyorum size
Ben Filistinli Esma
Ben Filistinli Mansur
Ben daha konuþmasýný bile doðru düzgün bilmeyen
anasýnýn kucaðýnda bebek Hafsa
keþke bizi insan yerine koymayanlar da
biraz insanlýk
biraz da vicdan olsa...
Elektriðimiz yok
suyumuz ay da bir ya gelir ya gelmez
kýþýn titrer bebelerimiz
her gün cenaze vardýr bu topraklarda
ata ata taþ da kalmadý sokaklarda
yýllardýr devam ediyor Ýntifada...
Gazze’de adam gibi yaþanmasa da
biz ezelden beri buralýyýz
hem de ezelden beri yaralýyýz
derindir acýlarýmýz
bir yiðit doðurmadan
ölüm çaðýrmadan
ölmez bizim analarýmýz bacýlarýmýz...
Aaaah Gazze !
hep mi kanayacak sokaklarýn
hep mi vurulacak çocuklarýn
belki bir gün güler yüzün
caddelerinde
sokaklarýnda kalmaz bir damla hüzün
Ahhhh Gazze
unutma sakýn unutma
Allah Celle ve Azze...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.