Yine bir gün geçti koca ömürden Kaldým yapayalnýz mahzun ve üzgün Tükendi ne varsa çay ile çorbam Eriyen zamana aç kaldým ben aç
Doðan pembe güneþ ýsýtsa beni Samyeli rüzgârlar kurutsa beni Bu kara topraklar, yer yutsa beni Tükenen zamana aç kaldým ben aç
Ne saatim kaldý nede saniyem Bilmem bu gidiþe nasýl dur diyem Kime yalvarayým kime söyleyem Yok olan zamana aç kaldým ben aç
Çocukluðum, dün gibi aklýmda kaldý Nice hatýralar saklýmda kaldý Koþuyorken zaman birden yok oldu Bir hayal gibi aç kaldým ben aç 10.07.2014 Muammer KARS
Sosyal Medyada Paylaşın:
DADAŞIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.