koþan rüzgarýn saçlarýndan uzun mu iþaret parmaklarýnýzýn çeliði hayret
çok uzaklara meydan okuyorsunuz tek kurþunlu silahýmýz var eþitliðe konum en iyi kendini öldürdüðünde gülümseyebiliyor adem þakaðýmdan beynime sýzan ter damlasý kanýnýz akmýyor ama bu iyi þey onca yükün bel çukurlarýndan deli bir kadýný anlatýyor duþa kabin
her an hazýr olmanýn papatyalarý malum bahar tek tanrýlý yola inanýyordunuz çok yaratýlmýþ çalmadan önce ateþi nefesi esmer masumiyetin ýlýk beyaz ellerinden göz kapaklar uyanmaya kapanýyor kötü çok kadýnýn gri tenli ön sözünü sayýklayacak yeniden çok kýzýl yüzlü adam
0029
Sosyal Medyada Paylaşın:
patagon Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.