gözlerim
çivilendi demin
þimdiki zamanýn alelade bir objesine
geri kalan ne varsa girdabýnda kayboldu..geçmiþe daldýðým yolculukta
mevsim yaz
vakit gece yarýsý
pencereye bitiþik yataðýma uzanýp
patiska perdeyi ayaklarýmla ittirdikten sonra
aralanan boþluktan dalýyorum göðe
guguk kuþlarý
çekirge sesleri
pencere köþesine kurduðu aða takýlan sineðe hýzla ip ören örümcek
tuzaða yakalanan fare çýrpýnýþý
tahtalarýn arasýnda ýslýk çalan rüzgar
gürüldeyen gök
saðanak
karanlýðýn karnýný yarýyor þimþek
bir þimþek daha..daha parlak
ayaðýmla ittirdiðim perdeyi..ellerimle kapýyorum
halamýn anlattýðý topal hayalet olmalý kapýyý gýcýrdatan
dizlerimi kýrýyorum hemen
taa karnýma kadar
çünkü karabasan denilen þey önce ayaklardan baþlýyormuþ
oradan göðsüne kadar çýkýp.... neyse
karanlýðýn içindeki görünmez canavarlarýn verdiði savaþ bitip
suyun yýkadýðý ýþýkla aydýnlanýnca gökyüzü
korkularým ve ben
yenik düþüyoruz uykuya
sonra
gözlerimin çivilendiði yerden
tersine bir girdapla
dönüyorum þimdiye..