Bir zamanlar nasýl da yanardý gözlerim gözlerinde
parmaklarým avuçlarýnýn arasýnda ürkek kuþlar gibi titrerdi
dudaklarýndan dökülen her cümle
yere düþmeden düþerdi yüreðime....
benim yol yordam bilmeyen utangaç hallerimi sevmiþtin hani
Ne çabuk sildim seni
Sen de þaþýrdýn deðil mi?
ama o kadar çok yalan kattýn ki aþka
ben masumiyetimi sen karekterini yitirdin,
yolun açýk olsun sen hangi sevdalara yelken açarsýn bilmiyorum
ama ben seni hiç tanýmamýþcasýna siliyorum....
Daha ne kadar düþebilirsin bilmiyorum
Gözümden gönlümden silindi izlerin iþte
_____düþ /kýrýklarýný/ ben toplarým___
Toparlarým yüreðimi
gidiþine papuç býrakmam
Yýkýlýp daðýlýp paramparça olmam
düþ ama ;
her düþtüðünde ayaðýma dolanma istersen
çünkü seni ayak ucumda bile istemiyorum artýk ben
sen düþ/de gör beni
baþka görüþ yok zaten.....
bak gözlerime birbirimize ne kadar yabancýyýz...
d/üþüyorum/ ben de düþlerinde
ve biz artýk ayrý dünyalarýn insanýyýz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.