Ben küçükken hiç evcilik oynamadým.
Çizgi oynadým,beþ taþ oynadým,top oynadým.
Dizleri yýrtýk bir sürü pantolonum vardý
Ve ceblerinde rengarenk cam bilyelerim
Sokaklara doymadýðým,oyundan býkmadýðým zamanlardý
Sabahlarý kendimi dýþarýya nasýl atacaðýmý bilemezdim
Beni beklerlerdi
__Rýfat,Ali,Cengiz,Hüseyin...
Akþama kadar o sokak benim bu sokak benim gezerdik
Top oynardýk,bilyelerini alýrdým.
Bir kafalýðým vardý ;sanki içinde samanyolu saklýydý...
Akþamlarý eve nasýl gireceðimi bilemezdim
Yorgun,,,sofra baþýnda uyurdum.
Annem þikayetlenirdi babama_Bu erkek Fatma baþýmýza iþ açacak bir gün.
Bakkal Rýza nýn oðlunun baþýný yarmýþ yine diye...
Babam kýzardý,ama gülerdi de býyýk altýndan birazcýk
...Okula baþladýðýmda yýllar yýlý pantolon giyen bacaklarýmda
Nasýl da eðreti durmuþtu o siyah önlük yürümeyi bile beceremedim
Dizlerime dolandý utana sýkýlýla gittim okula
Okulda da kavgacýydým.Defterim,kalemim yýrtýk pýrtýk
Annemin kaybetmiyeyim diye boynuma astýðý silgi her kavgada kopar giderdi.
Artýk cam bilyelerim ceplerimde deðil,kavanozun içindeydi
Sokaklara da çýkmýyordum,bir radyom vardý o müzük çalardý,ben ders yapardým.
...Liseye baþladýðýmda sayýlý bir iki arkadaþým vardý
___Ama hiç hiç erkekden arkadaþým yoktu...
Sessizdim,duygusaldým,içime kapanýktým
Siyah beyaz dünyamdan sadece cam bilyelerim vardý aklýmda
Samanyolu gibi rengarenk çocukluðumdan kalan tek rengim onlardý..
Okul dönüþü bir köprüden geçerdim karanlýk,annem beklerdi hep o köprünün ucunda
...Bir gün küçük bir kýz yaklaþtý avuçlarýma bir kaðýt tutuþturdu
^^Bunu abim gönderdi,abim seni seviyomuþ dedi^^ kaçtý gitti.
Nasýl kaydý ayaklarýmýn altýndan yer,korktum,titredim hiç bilmediðim bir duyguydu
Ve uzaktan annemin sesi geldi koþtum...mektup avuçlarýmýn içinde
Ben annemin kolunun altýnda girdik eve.
O mektubu okuduðumda küçük küçük kelebekler canlandý içimde
^^Ben her sabah seninle okula geliyorum ve seni köprünün ucuna kadar býrakýyorum
Seni seviyorum,benimle arkadaþ olur musun*^^
Hiç tanýmadýðým bilmediðim biriyle nasýl arkadaþ olurdum ki
Bi de erkekdi ..ne bileyim kimdi,neydi,neyin nesiydi
Sabah okula gideceðim düþüncesi var ya;hiç o zamana kadar beni o kadar yormamýþtý.
Karýþ karýþ ezberlediðimi sandýðým yol meðer hiç tanýmýyormuþum.
Köprünün ucunda bir ev varmýþ,ve köprünün ucunda bekleyen biri..Hiç görmemiþim.
Baþým önümde gidip gelmiþim o yolu yýllarca
...Sonra annem biriyle tanýþtý,çok samimi oldular
Önceden bizim sularýmýz akmazdý,çarþamba ve cumartesi günleri su doldurmaya giderdik.
Annem orda tanýþmýþ onunla! öðrendim ki onun annesiymiþ
O tanýþtýrmýþ annesini annemle...
Yani biz ailece görüþtük senelerce, lise bitinceye kadar yani...
Akþamlarý toplaþtýk
Kaðýt oynadýk,yýlbaþý çekiliþleri yaptýk,yedik içtik oturduk eðlendik.
Ama biz onunla hiç dýþarda görüþmedik
Hiç buluþmadýk,hiç gezmedik,hiç eli elime deðmedi.
Okullar kapanmak üzereydi
Yine bekliyordu aþaðýda dýþarda,,,
her defasýnda hadi bir yerde oturalým demekten de býkmýyordu
Ama bu sefer çok farklýydý nolur dedi nolur ilk ve son bir yerde oturup konuþalým
tamam dedim,,
Küçük bir pastaneye oturduk,ben ilk salepi orda içtim,tadýný orda bildim
Gözleri gözlerimin içindeydi,simsiyah ama pasparlak
Ellerimi avuçlarýnýn arasýnda tutmaya çalýþýrken
Ben birisi görür düþüncesiyle nasýl çekeceðimi bilemezken o býrakmadý
Tuttu sýmsýký dedi ki--^Okul kapanmak üzere ve ben askere gidecem
ya ben askerdeyken sen evlenirsen dedi^
O ne demek dedim ^Ben okucam,öðretmen olacaðým^ tamam dedi...
^Sen beni bekliceksin, ben seni bekleyeceðim^ tamam dedim...
___Ama olmadý...
Haziran da okullar kapandý,o askere gitti
_________Ve ben kasým da evlendim, evlendirildim.....
........................
Ve bir þey diyim mi; ben o günden sonra hiç salep içmedim......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.