Sevmek lazým bazen bir adamý Denize bakarken sýrtýný yaslamak gibi kayaya Geçerken gökyüzünden envai çeþit yaðmur bulutlarý Islanmak demek bir tek onun gölgesinden
Sevmek lazým bazen bir çocuðu Çiçeði sular gibi usul usul derinden Tüm dünyayý sýrtlayýp ona kucak açmaktan geri durmayýp Büyütmek lazým onu kendi hayal penceresinden
Sevmek lazým siyah saçlý kýzlarý Aynaya bakar gibi bakmak yüreðine inceden Yaðmur yaðarken, çiçek büyürken Kendini görmek onun hiç gitmeyeceðini bilerek
Ve sevmek lazým bazende kendini Sende var olan, seni sen yapan herþeyi görerek Hayatta küçük umutlardan yeni þeyler öðrenip Sevmek lazým varlýðýnýn gereklerini
Eþim ve çocuklarým.. Beni ben yapan ailem. Çoðu zaman hep þikayetciniz olsam da. Aslýnda bu sizi çok sevdiðim için. Ne bir eksik ne bir fazla .. hepinizide ayný seviyorum. Ne yaðmursuz yaþayabilirim. Ne çiçeksiz. Ne de saçlarým olmadan tamamým. Ýýi ki tüm bunlara sahip vede aitim.
Elif karadaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Elif karadaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.