Renkler uykuya daldý, yýldýzlarda bir telaþ Güneþin ýþýklarý çekilir yavaþ yavaþ Berhudar ol der gece, gökteki parlak aya Gönüllerde ýþýk ol, kimse kalmasýn yaya
Ay ýþýðýnda sessiz, sakin akan bir nehir Adýmlar hýzlandýkça, ayaklarda bir sihir Ateþ böceði gökler, gönüllerde bir telaþ Yürekler þâha kalkar, sarýlýr sarmaþ dolaþ.
Gölgesi düþmüþ nehre, üstteki taþ köprünün Ayak izleri taþýr, geçenlerin ömrünün Yürüdükçe yürünür, engebeli yollarda Kanat açmýþ mutluluk, þefkat saklý kollarda
Ezgime eþlik eder , ýlýk rüzgarýn sesi Göründü koca deniz, lacivertin ötesi Ýçime iþliyordu, kokusu her nefeste Yorulmuþtu ayaklar gidiyorduk aheste
Uzaklardan göründü, kuru dilek aðacý Takýlan tüller ile , sanki papatya tacý Yol devam eder elbet, ay ýþýðý altýnda Mutluluk zihindedir, ne gümüþ ne altýnda
Gönül daðý sert eser, tozu dumana katar Yükseldikçe rüzgarlar göðsümü mesken tutar Ýzlerimi býraktým , her tepe ve taþýna Týrmandýkça üþüdüm kalýrken tek baþýna
Nedir suçun günahýn, gem vurursun bendine Niye zora koþarsýn, kastýn nedir kendine Zamana yenik düþer ,artýk yorulmuþ beden Ulaþtýrýr menzile ,seni yoktan var eden Selma çanakçýoðlu 16 Mayýs 2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.