zaman/sýzým ...
yar/ým ...
þimdi gün solgunu bahçemde
yaralý son gül mevsimi
sevgili yar/ým
bu,
eski bir yazdan kalmýþ yar/a derdi
ki bilen bilir
anlatýlmýyor kolay deðil
s/özümde tarifsiz duygular
yar derdini çeken bilir
saçaðýmda yuva yapmýþ hepsi kýrgýn
yar/dan kanadý kýrýk mülteci göç kuþlarý
günahsýz bir haziran akþamý yorgun
için için yanmakta k/özümde
o haziran ki
bahar artýðý nicesi hazin anlarýn
zaman/sýzým
her yaným yar topraðý kokar benim
kavruk düþlerine sýðýndýðým
vakitsiz zamanlara astýðým
sesinin kuytularýna sevgili yar/ým
sesimi gömdüðüm
dört duvar hüzzam gecelere yuva
þimdi bu faydasýz ömrüm
ilahi sevgili yar/ým !
hem verenim hem alaným
o’nu , benden de çok mu sevdin
zaman/sýzým …
yar/ým …
18 mayýs 2017
istanbul