KANAYAN YARA LARA

Kayboluyorum.
Aðlayan kemanýn gözyaþlarý damlýyor kulaklarýma.
Klarnetle karýþýk gözlerimi yakýyor, tütün kokulu tersine akan þelaleler.
Yalnýzlýðýmý demliyorum buz gibi mürekkep dolu bardaðýmda.
Hatýralarýnýzý her gece göz kapaklarýmda tekrar tekrar oynattým Lara haným.
Duraksadýðým yerler oldu ki gözyaþlarýma yastýk yetmedi.
Kahkahalara boðulduðumuz anlardaysa, kendisine plastik top alýnmýþ, köhne mahalle çocuðu mutluluðunda buldum kendimi.
Hüznünüze ihanet edip dudaklarýmý tebessüm etmekten alý koyamadým affediniz.
Sonralarýnda doðrulup yatakta, tütün komalarýna girdim simsiyah.
Kese kaðýdý renginde, yýkamaya üþendiðim gömleklere sildim yüzümü sabahlarý.
Hiç görmediðim denizin, sahilinde oturdum günlerce.Beraber gelmeyi istediðimiz o denizin…
Kýsa bir an da olsa görsem hemen fotokopisini çeker, sesini aklýma çelikten heykel yapardým oysa, bu yalnýzca kartpostallarda gördüðüm maviliðin.
Öyle isterdim ki sesiyle karýþmasýný bu kýrýþmýþ yüreðimin...
Kocaman bir mýsýr tarlasýnda, söðüt aðacý gölgesinde uyanamadýk ya sizinle hiç…
Ýþte en çok buna sitem ettim, bayramlýðý çamura batmýþ bir çocuk gibi.
Koþup gelemezdiniz. Zira gökyüzünde aradým sizi Lara haným.
Bulutlarý izledim boþ kalan kalmayan her zaman dilimimde.
Güneþin parýl parýl parlattýðý bir çift kanat aradým gündüzleri.
Soðuk gecelerde ise balkonumu izledim, sabýrsýz Erzurum kýþlarý gibi.
Takvim yapraklarý doldu göz altlarým.
Mevsiminiz bir türlü gelmiyor þehrime, gök sancýlý ama yaðamýyorsunuz hanýmefendi.
Annemin ördüðü yün kazaklarýn, ilmeklerinin arasýna sýðdým gözlerinizde.
Bayýr yukarý koþtum, týrnaklarýnýzdan kirpiklerinize bir yol açtým þiirlerimde.
Saydým yokluðunuzu, kaybettiðim aklýmla ama hangi birimdir yokluðunuz ki kaç ton, kaç asýr, kaç kilometre ettiniz bende hanýmefendi.
Bilirim, gördüðüm en kötü kâbuslarý bile hayra yorardýnýz.
Nefesiniz yorganýmýn öteki ucunda olsaydý þayet.
Yanaklarýnýza oðlak mutluluðu gelirdi, yorgun bir çayýn kýzýllýðýnda.
Ocak ayazlarýnda, nasýl da yeþerirdi yüzünüzde papatyalar koca AÞTÝ halký þaþa kalýrdý.
’Bak gözlerime kafiye doldurdum hadi öpsene’ derdi yüzünüz, þiire susadýðýmý bilir gibi.
Gümüþ renginde zarlar atardýnýz yüreðime.Hep mi düþeþ gelir þansý bir insanýn.
Milat 3 yýl diyor bize inanabiliyor musunuz hanýmefendi?
Küfreder gibi kalplerimize. Gerçi siz þimdilerde hiç yaþamamýþ sayýyorsunuz beni, elma þekeri yere düþmüþ çocuk hüznüne boðarak.
Kaç gecenin günüyle beraber saçlarýmda aðardý bir bilseydiniz.
Aynalar yüz çeviriyorlar sizsiz ýslattýðým saçlarýmý görünce.
Bakýnýz masam okumaya zerre yeltenmediðiniz þiirler doldu hanýmefendi.
Sayfalarýn kimine derdime kadar dem koyduðum çayýmýn damlalarý kimineyse sigara külleri düþüvermiþ.
Okuyunuz hanýmefendi. Birkaç kelime dahi olsa okuyunuz.
Zira sizden baþkasýna deðil bu satýrlar.

HAKÝYAZAR

(18,05,2017)

Instagram; @haki.yazar

Sosyal Medyada Paylaşın: