KIZIM

Ah kýzým ah bile bile verdiydim!
Ateþler içine yýktýrdým kýzým.
Onlarýn halini sana derdiydim
Þimdi kapýlardan baktýrdým kýzým.

Asi sözüm geldi önümde durdu
Baþýna gelenler beynimden vurdu
Gavur oðlu sanki kýlkuyruk kurdu
Canlý canlý kabre kaktýrdým kýzým.

Ekmek için kapý kapý dolaþtý
Bir defa verince her gün alýþtý
Bugün adam oldum sandý yýlýþtý
Dertlerden dertlere sektirdim kýzým.

Kuþlar yuvasýný anadan görür
Atasý misali uçar ve yürür
Ýbret almayan kul gözünü bürür
Cehenneme attým yaktýrdým kýzým.

Anasý, atasý koklamýþ yemiþ
Sofrada doymadan, doymuþtum demiþ
Kuru ekmekleri ýslatýp emmiþ
Ellerimle ipe taktýrdým kýzým.

Onunda dökülsün alttan ciðeri
Gözü kör, sýrtýnda olsun eðeri
Beþ para etmezmiþ bildim deðeri
Hakkýný helâl et býktýrdým kýzým.

Eden ettiðini hep ödeyecek
Evlat gördüðünü tekrar edecek
Baban Dursunî bu dertten gidecek
Gençlikte hayattan döktürdüm kýzým.

Dursun Yeþil – 09/03/2007




Sosyal Medyada Paylaşın: