ADIM SELMA DİYORDU - SÜKÛT-U HAYAL

Tam üç sene konuþtuk sanal alem camýndan.
Resimler gönderirdi Galata Hamamýndan.
Bir kez olsun girmedim kapýsýndan, damýndan.
Dudaklarýna kiraz, yanak elma diyordu

Güzelliði hep ona vermiþ idi Yaradan.
Nice koyun milleti susuz geldi dereden.
Sorduðumda kaç kere bu güzellik nereden?
Annem Ukraynalýdýr, adý Vilma diyordu

Onu camda görünce bir hoþ olurdu içim.
Nasýl anlatayým ki, anla iþte o biçim.
Demiþti ’Ben aðzýna layýk olan pilicim.’
Hem organik hemi de kuru yolma diyordu

Aþký ile baðladý sanki beni zincire
Açýk idi daima, çam, çerçeve, pencere.
Ocaðýn üstündeki koskoca bir tencere,
Sana yaptým vallahi, etli dolma diyordu.

Caným ve cicimleri sanma fitre nisabý.
Etrafýnda it oldu, semtimizin kasabý
Parasýnýn pulunun yoktu haddi hesabý.
Sorduðumda her sefer yolda bulma diyordu

Mart kedisi olurdum onu her gördüðümde.
Kopasýca kelleme çoraplar ördüðümde
’Sen beni nerden buldun?’ diyerek sorduðumda
Þuh bir kahkaha atýp falda bulma diyordu.

Yoldu beni üç sene, oldum hayýr kurumu.
’Seni çok seviyorum’ olurdu hep yorumu
Cýscýbýldak kalýnca sordum ben bu durumu.
Ne olacak þekerim, gönül alma diyordu.

Para pul tükenince kusur buldu yaþýma.
Gözlerim þaþý imiþ,eðri dedi kaþýma.
Bir de çocuk çýkarttý en sonunda baþýma.
Elimi dokunmadým, senden olma diyordu.

Velhasýlý dostlarým bir sapýða çatmýþým.
Bunca sene boþuna bir hayalle yatmýþým.
Dedim ulan bu iþin anasýný satmýþým.
Anlayýnca uyandým, sakýn silme diyordu.

Sami der ki namussuz içimizde çýbanmýþ.
Daðda koyun otlatan abaza bir çobanmýþ.
En sonunda öðrendim asýl adý Þabanmýþ.
Oysa tüm soranlara adým Selma diyordu.

Sosyal Medyada Paylaşın: