Her zerresi düþman bir yere düþtüm
Evler metruk harap gitti giden der
Kar yaðar kar erir dam erir elbet
Yýkýk evler bitap gitti giden der
Kar baþlar geceden kalkmaz bir daha
Soðuk çölde yoktur bir sýcak vaha
Hasret bekler tohum bir intibaha
Delmez karý türap gitti giden der
Yaz gelse derenin çözülür dili
Karýþýr topraða geçemez ili
Hatýralar gibi tozmada mili
Gerisi hep serap gitti giden der
Teslim olmuþ zerre kalmamýþ havil
Yenik her nesne hep ayný kavil
Aþikar bezginlik gereksiz tevil
Hiç duymazlar hicap gitti giden der
Gitti giden demem bir ben demem