Bil ki
Atalarýmýzýn alýn teri
Belki de kaný vardý
O harcýn içinde
Mostar Köprüsü...
Kaç aþýk buluþtu üstünde
Vurulup diz üstü düþtün de
Yýkamadýlar seni
Nehir’in kenarlarýna
Çok sýký tutunmuþtun çünkü...
Biz birleþtirdik seni yine
Nehir’in orta yerinde
Bir daha böyle bir þey
Görme sakýn
Sýð sularda ve derinde.
Balýklarýn bile gülüyor artýk
Gölgemiz geldi diye
Mostar Köprüsü
Türklerden Boþnaklara
En büyük hediye...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.