iplerini koparmýþ kuklalardan korkardým eskiden
kukla olduklarýný unutup
kukla,
kukla olduðunu unutup
ipleri eline alarak
beni oynatacak diye
ödüm kopardý
sonra
asýl korkmam gerekeni fark ettim
beni ve kukla diye bildiðimi oynatma iradesine yön vereni
perdenin arkasýnda duruyor sandýðým beni var eden gölgemi
ýþýðý
enerjiyi
madde ve mana arasýnda kalan o þeyi gördüðümde anladým
her þeyin görünen ile sýnýrlý olmadýðýný
iplerimi koparmýþ kuklayým artýk
iplerini henüz koparmamýþ olanýn elinde..yeniden dirilmeyi bekleyen
gölgesiz bir kukla.