Ah Ruhiye Hanım

ölünce ilk üç gün zordur,
sonra alýþýyorsun topraða abi,

ah ruhiye haným ;

tenimin litosferine bir yýldýz çarptý dün,
uzun zamandýr hayat yoktu ben de,
bir bardak su içmek ile konuþurdum akþamlarý
biraz kalsan yanýmda
anlardýn
ellerim neden hep baðlý oturduðumu
ben kendime sarýlmaktan sýrtýmda morluklar oluþturdum
mor renk; mavinin götü kalkmasýdýr,
bir insan yedisinde maviyse,
huy diyelim,biraz da suyun üstünde seken taþýn
kapýma çarpmasý
hadi kim o diyelim
ruhiye haným ; siz bana o kadar çok gelmediniz ki
ben bardaða taþ doldurup içtim,

bir gün yani benim için bir gün
biri bana dokununca o gün biter
yeni bir gün atar
saat dilimim yok hiç olmadý elma dilim patatesten
tek farký daha pahalý olmasýydý,
iþte yine bir gün kendi alkýþlarýmý yanýma alýp
bir çay söylemiþtim kendime
o bile gitti baþkasýnýn ýrmaðýna döküldü
odama çýktým
zenci bir ýþýk çarptý gözüme
gözüm dediðim gemlik zeytininden biraz irice
tuzu ayný,
ruhiye haným
biz senle iki gözü bile paylaþamadýk
biliyorsun cesedimden önce açlýðým bulundu
nereden bakarsan bak,
alt katta bir bardaktan baþka bir bardaða dökülen
þarap bizim oda da yaþlý bir þýrýnganýn zihninde

Devam edecek...





Sosyal Medyada Paylaşın: