UNUTAMADIĞIM SEN DEĞİLDİN Kİ

Unutamadýðým sen deðildin ki;
Saçlarýnýn mis gibi kokusunu,
Ellerinin yumuþacýk dokusunu unutamadým.
Gözlerinin rengini,
Sözlerinin þiddetini,
Önce anlýk öfkeni,
Sonra gösterdiðin þefkatini unutamadým.
Yoksa sen deðildin unutamadýðým.
Yastýða sarýlýp uyumaný,
Yataðýn dörtte üçünü kaplamaný,
Yorganý hep kendine saklamaný,
Üstüne hala üþüyüp sarýlmaný,
Sabahýnda ise uyuyamadým diye,
Bana fýrça atmaný unutamadým.
Yoksa unutamadýðým sen deðildin;
Ben senli günleri,
Senli geceleri unutamadým.
Güldüðün anlarý,
Üzüldüðün zamanlarý unutamadým.
Evdeki nefesini,
Cývýl cývýl sesini,
Ýþ yaparken bile raks etmeni,
Adeta kendinden geçmeni unutamadým.
Tek bildiðim sen deðildin unutamadýðým.
Ben senin yaptýðýn,
Ya da yapmadýðýn þeyleri unutamadým.
Ben senin söylediðin,
Ya da söylemediðin þeyleri unutamadým.
Hem bende býraktýklarýný,
Hem benden aldýklarýný unutamadým.
Yoksa ben kendimi bile unutmuþum,
Seni unutmakta ne vardý.
Ben bizi unutamadým.
Gözlerimden kalbime iniþini,
Kalbimden bedenimi geziþini,
Dolaþtýðýn her yerimin titreyiþini unutamadým,
Demem o ki ben seni deðil,
Bende ki sevgini unutamadým.
Þimdi boþ sokaklar gibi damarlarým.
Ýçimde ne bir fýrtýna var kopan,
Ne de hayat belirtisi var nefes alan.
Hiç bir canlý dolanmaz olmuþ.
Görsen sanki benim için hayat durmuþ.
Oysa sen varken;
Gönlüme yaðmurlar yaðardý,
Ardýndan güneþ ýþýðýný saçardý,
Her daim bir gökkuþaðý vardý.
Ýþte ben bunlarý unutamadým.
Ýçimdeki cývýl cývýl sesleri,
Yeþili, maviyi unutamadým.
Karanlýk bir geceye döndüðümden beri,
Yitirdiðim aydýnlýðý unutamadým.
Yoksa ne diye seni unutamayayým.
Ben hem bana kattýklarýný,
Hem benden koparttýklarýný unutamadým.

Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın: