Bak leylekler soðuk diyarlardan,
Yavaþ yavaþ gelmeye baþlýyor neredeyse...
Çiçekler yüreðimin üstüne tomurcuklanýyor sanki,
Bahar geliyor dörtnala,
Doludizgin aþklar var yaþanacak;
Doludizgin özgürlükler...
Her ne kadar artsa da yüzündeki çizgiler,
Hiç susmasýn yüreðindeki ezgiler...
Coþku her mevsim olmalý insanýn içinde,
Yaz kýþ ve baharlarda...
Bir elinden tuttuysan birinin,
Býrakma ki sakýn,
Bir anlamý olsun sevginin...
Bahar; ne çok çocuk ismi var ayný adlý,
Önüne ister’’Ýlk’’getir, ister’’Son’’,
Ben ikisini de seviyorum...
Çiçekler açýlýnca hücrelerim yenileniyor;
Gülüyor gülüyorum.
Yapraklar yere düþerken,
Ömürden gidiyor; ömürden biliyorum...
Ýlkbahara çok þarký yapmýþlarda,
Sonbahara fazla yok, ona üzülüyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.