Ben.. elbette kimseye hükmedemem, þayet mümkün olsa kendi nefsimi seçerim, lakin dost ve arkadaþlarým için hayrý tavsiye etmeyi benimserim
Hiç.. seslenme o meczuptur dedi, adam çok enteresan biriydi, ben beþeri zafiyet içindeydim, hal ehli olan adam hakkýyla hassasiyet gösterendi
Ben.. söylesem ne olacak, sen sadece duyuyorsun, iþitmek istemiyorsun, ben sükut ettikçe sen ziyadesiyle devam ediyorsun, irade benim diyerek akýbetini seçiyorsun
Beþeri.. zafiyet her bakýmdan açtýr, akýl ilme muhtaçtýr, irfan ihlas için þarttýr, öðrenme yetisi sadece insanda vardýr, miskin olan kimse ahmaktýr
Bir... Ýnsan Yaþar içimizde Sessizliðin ikliminde Arzular bazen onu düþününce Hüzün düþer kalbe, hicran iz sürünce Ukdeler tutunur ondan, beklentiler silinmeyince Gözler yine daldý derinlere, nefes bizar umut yeþermeyince Hastane odalarýnýn kokusu var sinemde, zihnim ondan arýnmak istese de
Bilmem ki... Daha ne kadar Bu zalim ve müstekbirlere Emperyalist güçlere, nifak eken zalimlere Bizzat içimizde beslediðimiz hain ve satýlmýþ kimselere Daha ne kadar tahammül edeceðiz, hak ve hukukumuzu emin edeceðiz Elbetteki kolay deðil, asýrlarýn hýncý ve bilenmiþliði sinsilik içinde efrada, milletin zihnine zerk edildi, akýl ve vicdan esaret içindeydi
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.