Yere göğe

Bir gün..
kapýna gelsem,
sen uyanana kadar beklesem,
pencereden bakarken yüzünü görsem
ve sineme zerk ettiðin huzur, sürur ile yetinsem..

Seni..
yere göðe
sýðdýramayanlar var
nereye gitse seni övmeye baþlar
her fýrsatta önünü
ilikleyerek görenlere nispet yapar
acaba ne çýkarý var, niçin böyle gariplik yaþar

Hemen..
Ýnanýp itibar etme
kalbi ve ruhi hassasiyetten
kim alýkoyuyorsa seni dinleme
fanus içinde yaþamak
adýna en yakýnýna bile güvenme
çünkü akýl, irade, muhakeme seninle

Beþer..
kendini geliþtirdikçe,
öðrendiði bilgi ve
görgülerle amel ettikçe,
kalbini þirkten temizledikçe
insan olma azmine eriþtikçe erdemlidir..

Bilmeyen..
Bir beþer ne yapar
zan ve iç güdülerine göre yaþar,
hakikat aklýna, azmine,iradene bakar,
atalet içinde olan kimse boynuna semeri takar...

Peki..
baðýr çaðýr bakalým
neticesi ne olacak
aklýn baþýna gelince soralým
insan gibi konuþmak anlaþmak
niçin halinden bu kadar uzak anlayalým..

Hiç..
kan deli mi akar,
cür’et eden nefsine kanar,
cehalet her bakýmdan zarar,
akýl ve irade sahibi hakikat için yaþar,
yoksa hayvan gibi arar

Hissiyat..
arzu için akar,
heva nefsi zafiyeti alkýþlar,
gönül bir derya gibi
her tercihe kapý aralar,
þeytan sadece akýl ve iradene bakar...

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: