Anam, büyüttün besledin baðrýna bastýn. Yemedin yedirdin, giymedin giydirdin, hep beni düþündün, kendini unuttun unuttunda, gece beni uyandýrmadan sessizce yavrum üzerin açýkmý, üþütmesin diye nöbet tuttun sanki, uykusuz kaldýn anam. Güneþim oldun aydýnlattýn, gölgem oldun olumsuz her þeyden korudun anam. Anam sen hayatýn en zor demini en zorunu yaþadýn bilirim. Tarlada sen, harmanda sen, deðirmende sen, aðýtta sen, neþede sen vardýn anam. O sýcak havada artý otuzdokuz kýrk derecede oruç tuttun, tarlada çalýþan eþine, oðluna kýzýna yemekler yaptýn ve onbeþ kilometre uzakda tarlaya azýk taþýdýn anam. Geldin tarlaya boþmu durdun, sende orak tuttun, sende ter dökdün emek verdin. Akþam eve döndün, ineði saðdýn ve durmadýn yorulmadýn, içmemize helke helke su taþýdýn anam. Akþamdan hamur yoðurdun, ekmek, kömbe börek açtýn anam. Ne zaman yattýn, nezaman kalkdýn, hep ama hep çalýþtýn anam. Babam, Altý oðlan, iki kýz, kazan kazan su ýsýttýn çamaþýrlarýmýzý elinde yýkadýn anam. Sabah uyandýðýmda her taraf pýrýl pýrýl temizdi, ev ve evin etrafý sulanmýþ süprülmüþtü, sana kurban olayým anam. Çocuklarýný çimdiren, onlarýn karnýný doyuran, hasta olduklarýnda Doktoruydun sen anam. Çok çalýþtýn ömrünü bize yavrularýna verdin, iyi kötü, acý tatlý hayat yaþadýn. Anam ne sana doydum nede Babama. Beni böyle býrakýp gitmek çok ani oldu, gurbet beni siz olmadan yanýmda, piþirdi piþirdi kor etti, yaktý ciðerimi kül oldum þimdi. Anam savrulur bedenim rüzgârýn estiði yöne, bulamam tutunamam bir aðaç dalýna, savuran rüzgârýn tozundayým ben. Bu nasýl ayrýlýk, nasýl veda etmeden sessizce çekip gitmekti, gittin, gittinde ben bende deðilim sensiz. Þimdi sen yoksun, Dünyanýn yükü üstüme bindi aðýr gelir kaldýramam anam. Nasýl bir Dünya, nedir hakikat, sensiz her þey sahte, yapmacýk anam. Sevgide, güvende, merhamet’de sendeydi anam. Dertleþdiðim derdimin ortaðý, dertleþirdin ; Ýnsan gibi insan olmamý, saygý, sevgi, güzel olmamý ister nasihat ederdin anam. Anam Sen bana darýlmadýn, benim sana darýldýðým üzdüðüm kadar. Anam öyle dertliyimki simdi, kim yanar, kim dinler, senin yandýðýn kadar, kim ha kim söyle. Anam bilirim bilirim sen yoksun, ama bende olan çok þey var unutmadýðým, sen yoksun ama nefesin evet nefesin halâ giitiðim her yerdedir. Ben seni görürüm kalp gözüm, gönül gözüm seni izler anam. Anam, sensiz geçen günler, her gün bir yýl ömrümde, gün aðýrmasýn, dalýp gideyim senle olan günlere, senle doðsun doðacaksa güneþim anam. Toplandý acýlar kederler bir bir dilime, birikmiþ çook sözlerim var neyleyim, birikti sensiz vah ahým söyleyemem. Toplansakda sensiz, yalnýz her defa, olmuyor sohbetin sözün deðeri. Anam seni yalnýzmý gördüler çaðýrdýlar topraða, bu ayrýlýk acý gelir sinama, sen havamdýn sen nefesim yüce daðdýn ardýmda, dað yýkýldý o daðýn altýnda kaldým ben anam. Anam anam anam topraðýn altýnda toprak olmuþsun, Anam gül anam gün ve gün uzaklaþýrsýn benden, ben ise her gün yaklaþýrým sana, benim heycaným, sana olan hasretim, sana an ve an bir adým sana getirir heycanlýyým Anam. Fatih Özkan 14.05.2017 Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatih Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.